زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

رجم (قرآن)





رجم‌ به فتح راء از احکام الهی است که در آیات قرآن به آن اشاره شده است.


۱ - معنای رجم



رَجم در لغت به معناى سنگسار كردن، فحش دادن، نفرین كردن، طرد كردن، راندن و از روى گمان و ظن، سخن گفتن است‌ و در اصطلاح فقهى، سنگسار نمودن مجرمى است كه محصن‌ -متأهل‌- بوده و مرتكب زنا شده باشد. اگر مجرم مرد باشد تا محل خاصره و اگر زن باشد تا سينه زنده دفن مى‌شود و سپس آن قدر سنگ به طرف او پرتاب مى‌كنند تا بميرد.
[۳] ترمينولوژى حقوق، ص ۳۲۹.

در اين مقاله، معناى سنگسار كردن، اعمّ از فقهى مورد نظر است و از واژه‌ «رجم» و آيات داراى شأن نزول و تفسير روايى استفاده شده است.

۲ - عناوین مرتبط



احکام رجم (قرآن)، تهدید به رجم (قرآن)، رجم ابراهیم (قرآن)، رجم اصحاب کهف (قرآن)، رجم انبیای انطاکیه (قرآن)، رجم در اقوام پیشین (قرآن)، رجم در تورات (قرآن)، رجم زناکار (قرآن)، رجم زن باردار (قرآن)، رجم شعیب (قرآن)، رجم موسی (قرآن)، رجم نوح (قرآن)، عوامل رجم (قرآن).

۳ - پانویس


 
۱. ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، ج ۱۲، ص ۲۲۶، «رجم».    
۲. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص ۳۴۵، «رجم».    
۳. ترمينولوژى حقوق، ص ۳۲۹.


۴ - منبع


مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۱۴، ص۳۸۰، برگرفته از مقاله «رجم».    


رده‌های این صفحه : رجم | موضوعات قرآنی




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.